मोकळ व्ह्यायचं आहे मला.......

मोकळ व्ह्यायचं आहे मला.......

आजच्या धकाधकिच्या जीवनात आपण हरवत चाललो आहोत नाती , संवाद ... 

आणि मग ती व्यथा जिवंत होते अश्या शब्दातून ...

 एक मुलगी जाणीव करून देते बाबाला....

 ती म्हणते ...

 " मोकळ व्ह्यायचं आहे मला".......

बाबा मला काही सांगायचयं
मला खुप खुप बोलायाचयं
आजकाल निवांत वेळच नसतो
बाबा माझा सदा थकलेलाच दिसतो

लहानशी होते ना मी बाबा
तेव्हा किती लाड करायचे माझे...
शब्द तोंडातून निघायचाच अवकाश
काय हवय ते हजर असायचं समोर

आता अपेक्षा वाढल्या आहेत की काय माझ्या
परवडत नसतील ना बहुधा खिशाला तुमच्या
आजकाल मी ऐकत नाही का तुमचं
की कळत नाही तुम्हा मन हो आमचं?

आठवतात हो बाबा मला ते ही दिवस
गमती जमती आणि त्रासांचे ते दिवस
पण त्यात कसा बाबा एक आनंद होता
हरवून गेलाय आता तो शोधू कसा त्याला

आठवतयं का बाबा तुम्हाला ती एक गंमत
वयात येत होते तेव्हाची माझी ती फरफट
पहिल्यांदाच बघा मला तो त्रास झाला
अन् नेमकी आई आणी आजी नव्हत्या घराला
किती घेतलीत माझी काळजी तेव्हा तुम्ही माझी
समजावताना झाला होतात तुम्हीच आई आणी आजी

मी पण आता आधी सारखी राहिलीच नाही
आणी तुम्हालाही तेव्हा सारखा वेळच नाही

लहानशी होते बाबा, आठवतयं ना तुम्हाला
सायकल वर डबलसिट शाळेत सोडायचा मला
चार चाकी आज उभी आहे दिमाखात दारी
संवादहिनतेचा पण शाप घेउन आली आहे भारी

मला बघा वाटतं असं असं असं
तुम्हाला आणि नेमकं तसं तसं तसं
अश्या अश्या अन तश्या तश्या च्या गलक्यात बारे
हरवून बसलोय बघा सगळे आपण स्वतःलाच सारे

आता मला वाटतयं नको काही काही
पण माझ्या साठी थोड़ा वेळ काढणार की नाही
खरचं बाबा खरचं मला काही सांगायचं आहे
संवाद साधून तुमच्याशी मोकळ व्ह्यायचं आहे
संवाद साधून तुमच्याशी मला मोकळ व्ह्यायचं आहे

आपली माणसं